Radweg R1 - Dag 9

De dag begint vroeg, te vroeg, maar we doen rustig aan. Vandaag wordt ene zware dag ben ik bang. In de lucht is een roofvogel op zoek naar een prooi, dat vind ik altijd zo’n mooi gezicht. 

We ontbijten nog gezellig met Jeroen, Sandra en Sophie. Als alle spullen zijn ingepakt zwaaien ze ons uit en gaan we op pad. Het is een heftige route met veel veel klimmen en afdalen. De klimmetjes zijn soms zo steil dat ik het echt niet red in de eerste versnelling. Daar baal ik zo van. De omgeving is mooi, het weer is goed, maar jemig, het is echt wel heftig. Als we in Seesen komen, gaat de route praktisch langs een bedrijf waar Richard wel eens moet laden. We gaan er even langs en kletsen meg de portier. We krijgen een beker ijskoude koffie, dat smaakt goed. 

Dan gaan we door en komen langs de Rewe, daar doen we even wat boodschappen. Veel hebben we niet nodig, maar halen toch wat broodjes, Nutella en wat chips. 

De knie van Richard voelde vanochtend niet heel  goed, maar na wat behandeling is het toch te doen, we moeten wel. We zijn bijna op het hoogste punt. 

Als we gewoon fietsen is het echt superleuk en tof, maar die klimmetjes die maar niet ophouden is echt niet leuk meer. We doen ons best en we komen er wel, misschien kost het ons een dagje meer. Dat maakt ook niet uit. Thuis is de badkamer toch nog niet af😲

Als we nog 20 km naar Goslar moeten, eten we een broodje boven op een berg. Het begint net wat te regenen. Als het eten op is, klaart de lucht weer op en gaan we verder. Vraag me niet hoe we in Goslar zijn gekomen, maar wat een mooi stadje is dat. Ohja wat ik wel weet is dat we over een troosteloze kaseienweg fietsten. Typisch Oost Duits? We eten in Goslar een heerlijke lunch, gesneden schnitzel met een lauwwarme aardappelsalade en een halve liter cola. Dan hup gauw weer door, want we zouden het leuk vinden om met Jeroen, Sandra en Sophie weer op dezelfde camping te staan. 

Wat een route joh, de Radweg R1.. voor ongetrainde onsportieve mensen als wij zijn is dit een vrij serieus parcours. 

Opgevers zijn we niet, maar we snijden toch een deel van de route af. Google is onze vriend, maar die route is waarschijnlijk net zo’n waanzin als de echte R1. 

Uiteindelijk komen we via een steile weilandweg verkeerd aan op de camping😬

Maar dat komt helemaal goed. En daar zijn ze, Jeroen, Sandra en Sophie! Gezellig. We drinken een pintje en zetten de tent op. We hebben ze beloofd om ze te trakteren als we ze weer zouden zien, aangezien ik morgen jarig ben. Dat is gelukt. Het schijnt dat er pizza’s bezorgd kunnen worden, maar die pizzatent is vandaag gesloten..😦

We besluiten met zijn vijven naar de stad te fietsen…. Tering wat een klimmen weer! Gelukkig geeft Jeroen ons een duwtje in de rug en lukt het  om er te komen.

Maar, veel restaurants zitten vol en veel zijn er dicht. Hoe komen we nu aan eten?

Richard vindt uiteindelijk een restaurant van een hotel die nog plek heeft. Het is een vier ⭐️⭐️⭐️⭐️restaurant en de bediening, eten en service is werkelijk uitstekend. Het was geen pizza van 5 euro, maar we hebben heerlijk en gezellig gegeten. 

En dan de terugweg. Die ging sneller dan de heenweg🙄 en dat kwam niet door de drank.

Op de camping drinken we nog een biertje, gaan nog even douchen en Jeroen laadt nog even de accu’s van hun elektrische fietsen op. 

Welterusten, morgen weer een MF zware dag.

Als het kan gaan we misschien weer afsnijden, maar dat zien we wel. Sorry voor eventuele tikfouten. Het is al laat en Richard ligt al lekker te snurken🤭