Radweg R1 - Dag 7

Jemig, we zijn al zeven dagen onderweg…

Gisteravond ben ik vooral bezig geweest met dat wat ik vandaag zou kunnen verwachten.

Maar dat is natuurlijk iets wat niemand kan zeggen als je het niet ervaart. Heuvels, ik heb er angst voor. Voor de steile wegen en de diepe afdalingen… 

Maar goed, eerst de tent afbreken, douchen, ontbijten en dan zien we wel wat de dag brengt. 

De broodjes die we besteld hebben zijn er rond een uur of 08.00. Ze zijn zelfs nog warm als we

ze krijgen. Lekker met Nutella, die we mee hebben genomen. Als alles is ingepakt, gaan we on the move… en MF, die eerste klim komt al gauw. Owkee… als dit is wat ons tegemoet komt dan houd ik mijn hart vast. Even later, als we toch al een km of 7 relax fietsen, komt me er een klim, die red ik fietsend echt niet. Ik ben hier niet klaar voor. Ik geef niet snel op, maar ik stap van de fiets af en ik ga lopen. Die bikkel van een Richard fietst nog even door, maar loopt uiteindelijk met me mee. Echt, dit is zwaar. 🏔

We fietsen door Detmold een prachtig stadje. In de rest van de route zitten best wel wat steile plekken en het gaat echt niet altijd even makkelijk, maar alles wat omhoog gaat, gaat uiteindelijk weer naar beneden. Mijn mantra die ik heb voor de tyfus steile klimmetjes ga ik hier niet vermelden, maar voor wie het wil weten mag het mij vragen😁

Inmiddels zijn ook alle versnellingen van de fietsen gebruikt, 1-14! Veel van de route gaat door bos, maar ook langs graan- en maïsvelden. Er fietsen veel mensen op deze zonnige zondag. Veelal elektrische fietsers. Soms halen we er wat in, vooral in de afdalingen 🙃

Onderweg stoppen we uiteraard regelmatig om de knie te verzorgen, ontlasten en onszelf even op adem te laten komen. Op een dergelijk moment komen we een Oostenrijkse vrouw tegen die gisteren op dezelfde camping stond.

We kletsen wat en zij geeft aan naar welke camping zij vanavond gaat. Wij hopen het te halen, maar zeker weten doen we het niet.

Vanochtend had ik graag de trein gepakt naar een dorpje verderop, maar nu ik dit schrijf, had ik vandaag niet willen missen. 

Onderweg stoppen we nog even bij een natuurlijke bron, waar we water uit de muur tappen. De natuur om ons heen is wederom prachtig en we vergeten ondanks de (soms best heftige) klimmetjes niet te genieten.😀

De laatste 13 km naar de camping bij Höxter gaan praktisch alleen nog maar naar beneden. Dat zorgt voor ontlasting, gratis trappen. 

Er is een brug onbruikbaar, dus we moeten met een pondje naar de overkant van de Wezer, waar de camping ligt. Daar worden we warm verwelkomd door Jeroen, Sandra en Sophie, zij stonden gisteren ook op dezelfde camping en volgen grotendeels dezelfde route. Zij zijn echter in hun woonplaats Lokeren begonnen.. respect!

We drinken een biertje als de tent staat. Er is 1 restaurant dicht in de buurt en we ontmoeten hen daar weer. Voor het eerst sinds we in Duitsland zijn eet ik schnitzel… Het was een leuke avond. Wellicht staan we morgen wel weer op dezelfde camping… gezellig!

We zijn voor het eerst echt wel moe na een dag fietsen, welterusten!